- This topic has 1 odpowiedź, 2 głosy, and was last updated 18 years, 3 months temu by .
-
Wpisy
-
Cześć!
W zasadzie – nic dodać nic ująć. Dość ważna różnica polega na zastosowaniu.
Ze względu na swoje ostre i bardziej kanciaste brzmienie shake generalnie zarezerwowany jest dla jazzu, natomiast tryle wargowe z powodzeniem można stosować także w klasyce (np. tam, gdzie paluchami niewygodnie).
Kolega przesadził raz z shakem i poobijał sobie wary :). Chodzi o to, żeby nie machać za mocno (tak też można nabawić się kontuzji :)), a trzęsąca się trąba nie przerywała strumienia powietrza. Wydaje mi się, że o ile w trylu wargowym można namierzyć wysokość „zaczepianego” dźwięku, to przy shake’ u trudniej jest coś zdziałać z intonacją (ale to głupoty:)).
A jeśli chodzi o tryle wargowe – angażować mniej warg, a więcej języka i ciagle mysleć taiii-jaiii.. (czy jakoś tak – wiadomo o co chodzi :)). No i oczywiście cały czas dmuchać :).Nie wymądrzam się więcej, bo mój tryl nie jest zbyt dobry (czyt. ciągle za wolny), więc idę ćwiczyć… 🙂
Pozdrawiam
p.s
Co to znaczy: „dość mocno potrząsam lekko trąbom”
No to mocno, czy lekko? 😀 😀Interesuje mnie jakie macie sposoby na shaka. Jak róznice widzicie miedzy nim a trylem wargowym. Ja robie to tak: shake (dmucham równo, dosc mocno potrzasam lekko trabom i samo wychodzi), tr wargowy (trudniejszy, nic nie potrzasamy zmieniamy dzwieki normalnie tyle ze bardzo szybko).
Wargowy mozna wykonywac wolniej i dokłądniej.
- You must be logged in to reply to this topic.
