- This topic has 12 odpowiedzi, 13 głosów, and was last updated 16 years, 10 months temu by .
-
Wpisy
-
chet baker
Maurice Andre, Sergei Nakariakov, Thomas Gansch, Wynton Marsalis
Nakariakov i Marsalis…
z polskich to StańkoAllen Vizzutti – może nie słodzi ale ma swój sound
Mathias Hoef’s – jak usłyszałem go w Gdańsku i posłuchałem jego płyt to powiem że ma taką barwę że ahhh…Witam!
Prawdę mówiąc to trafniej potrafię rozpoznawać gitarzystów, saksiarzy i bębniarzy :), no ale jak już gadamy o trąbach…
Klasyka – nie do podrobienia są: Timofei Dokszicer, Maurice Andre.
Jazz: jasne, że Baker, Miles, Dizzy z tłumikiem 🙂 (jednak nie jestem fanem ich brzmienia:)), ale i nieraz trafię w Clarka Terry’ego, Arta Farmera :). Nie można nie rozpoznać Randy’ego Breckera (zwłaszcza, kiedy odpali jakiś efekt:)).
Można, i pewnie bez trudu (w końcu jaki mamy wybór?:)), wyczaić każdego z Polaków – Stańkę i Wojtasika to już chyba w 100%.
Dla mnie niedoścignione brzmienie jazzowe to chyba jednak Clifford i Lee Morgan, a w klasyce pewnie Wynton (goni go powoli Nakariakov). Z drugiej strony – za mało słucham trębaczy, by posiadać już betonową opinię, więc pewnie niebawem znajdę kolejnych faworytów.
Jak zwykle polecam pana Seana Jonesa, który zastrzelił mnie kiedyś swoją płytą „Roots” :).
Pozdrawiam!
allen vizzutti on ma wg mnie napelniejszy dzwiek
bardzo charakterystyczni jak dla mnie są: Lee Morgan, Art Farmer, Donald Byrd i oczywiście mój ulubiony ostatnio Lester Bowie 😉
Witam! Wg mnie bardzo charakterystyczny jest Chris Botti ze swoim lejacym miód na serce brzmieniem:) W gre wklada sporo serca co przeklada sie na pieknosc utworow:) Pozdrawiam toBb
- You must be logged in to reply to this topic.
