Wynton Marsalis (ur. 18 października 1961 w Nowym Orleanie) – amerykański trębacz i kompozytor zajmujący się jazzem i muzyką poważną.
Wynton Marsalis urodził się jako drugi z sześciu synów pianisty jazzowego Ellisa Marsalisa i jego żony, Dolores Ferdinand. Pierwszą trąbkę dostał od kolegi swojego ojca – słynnego Ala Hirta. W wieku 8 lat był już wykonawcą tradycyjnej muzyki nowoorleańskiej w Fairview Baptist Church band, którego liderem był słynny wirtuoz banjo Danny Barker. W wieku 14 lat został zaproszony do wykonania Koncertu na trabkę Es-dur Józefa Haydna z orkiestrą Filharmoników Nowoorleańskich. Podczas lat swojej nauki szkolnej Marsalis był członkiem takich zespołów jak: New Orleans Symphony Brass Quintet, New Orleans Community Concert Band (pod dyrekcją Petera Dombouriana), New Orleans Youth Orchestra, New Orleans Symphony, a w weekendy grał w zespołach jazzowych, jak również w popularnym miejscowym zespole funkowym the Creators.
W 1978 roku przeniósł się do Nowego Jorku do Juilliard School of Music. Tam też szybko zwrócił na siebie uwagę. Dwa lata później, w 1980, został członkiem grupy Art Blakey’s Jazz Messengers. Uczył się wówczas pod kierunkiem perkusisty i bandleadera Arta Blakeya. Od niego przejął koncepcje bandleadingu. W 1981 Marsalis odbył tournee po USA i Japonii z kwartetem Herbie’ego Hancocka. Wystąpili wówczas także na festiwalu w Newport. W tych latach Marsalis był zapraszany do współpracy z takimi wykonawcami jak: Sarah Vaughan, Dizzy Gillespie, Harry Edison, Clark Terry, Sonny Rollins i wieloma innymi.
W 1982 podpisał kontrakt z wytwórnią fonograficzną Columbia Records i już od roku 1984 zaczął zdobywać nagrody Grammy zarówno w kategoriach klasyki i jazzu.
Jest „ojcem” festiwalu jazzowego w Marciac we Francji.
Niektórzy spośród jego braci także są muzykami – saksofonista Branford Marsalis, puzonista Delfeayo Marsalis i perkusista Jason Marsalis.
