Jay Friedman studiował na Uniwersytecie Yale, a specjalizował się w zakresie kompozycji w Roosevelt University, w Chicago. Po czterech latach grania w Civic Orchestra of Chicago i dwóch latach spędzonych z orkiestrą Florida Symphony dołączył, w roku 1962, do Chicago Symphony Orchestra, w której 2 lata później, w roku 1964, został szefem sekcji (principal trombone). Kilka razy wystąpił z CSO jako solista, między innymi jako wykonawca koncertu Ellen Taaffe Zwilich.
Friedman niedawno nagrał płytę CD The Singing Trombone (Śpiewający Puzon), mającą, w zamyśle, pomóc studiującym grę na tym instrumencie. Od wielu lat naucza prywatnie, a jego uczniowie grają w znakomitych orkiestrach, takich jak: Gothenburg Symphony, Atlanta Symphony, Baltimore Symphony Orchestra. Obecnie Friedman jest profesorem puzonu, głównym gościnnym dyrygentem i zarządzającym sekcją dętą (blaszaną i drewnianą) w chicagowskim College’u Sztuk Wykonawczych Uniwersytetu Roosvelta. Jest także artystą rezydującym przy Uniwersytecie Indiana. Friedman prowadził kursy mistrzowskie i wykonawcze podczas Międzynarodowego Obozu Puzonowego we włoskim Fossano w roku 2002, i rok później, również we Włoszech, w Limone. Niedługo potem, jako wykonawca, brał udział z spotkaniach ITA (International Trombone Association) w Helsinkach. W roku 2006 Friedman prowadził klasę mistrzowską w Vigo, w Hiszpanii.
Jako aktywny dyrygent, został w roku 1995 dyrektorem muzycznym orkiestry Symphony of Oak Park & River Forest (w Oak Park). Na zaproszenie Daniela Barenboima, dyrygował pierwszym aktem wagnerowskiej Walkirii, granym przez chicagowską Civic Orchestra. Ta produkcja został nazwana przez Chicago Sun-Times „najlepszym koncertem orkiestry Civic od trzydziestu lat”. W roku 2002, Rada Orkiestr stanu Illinois wybrała go Dyrygentem Roku.
W roku 2001 Friedman, łącząc swą miłość do dyrygowania i instrumentów dętych blaszanych, zorganizował w Symphony Center wspólny koncert członków sekcji blachy orkiestry CSO i uczącej się młodzieży, na rzecz orkiestry Symphony of Oak Park & River Forest oraz dla uhonorowania Adolpha „Bud” Hersetha. Podczas tego koncertu Brass Buddies (Blaszana Kompania) wykonano friedmanowską wersję Symfonii Alpejskiej Ryszarda Straussa, graną wyłącznie przez blachę.
W dyrygenckim dorobku Friedmana są także koncerty gościnne na świecie- prowadził m. in. orkiestrę radiową w Mediolanie (RAI Milano), orkiestrę symfoniczną w Malmo (Szwecja), również orkiestrę CSO na dorocznych koncertach dobroczynnych. W kwietniu 2005 dyrygował trzema koncertami orkiestry Santa Cecilia w Rzymie, w marcu 2006 prowadził Civic Orchestra of Chicago podczas otwartej klasy mistrzowskiej na temat V Symfonii Mahlera, zaś w maju 2007 dyrygował orkiestrą RAI w Turynie, z Danielem Barenboimem jako pianistą.
Artykuły Friedmana, dotyczące dyrygowania i wykonawstwa orkiestrowego, były publikowane w piśmie The Instrumentalist. Obecnie służą jako kompendium wiedzy na wiodących uniwersytetach, można je znaleźć też na jego stronie internetowej www.jayfriedman.net .
19 kwietnia 2010 Jay Friedman dyrygował, w Symphony Center, VIII Symfonią Mahlera (Symfonia Tysiąca) w wykonaniu Symphony of Oak Park and River Forest, wielu połączonych chórów chicagowskich i znakomitych solistów: Nancy Pifer, Marcy Stonikas, Elizabeth Norman, Deborah Guscott, Tracy Watson, Kurt Hansen, Douglas Anderson, Peter Van De Graaf.
