Pierwszy waltornista Chicago Symphony Orchestra od lutego 1966 roku. Dale Clevenger jest muzykiem wszechstronnym, oprócz grania na codzień w CSO zajmuje się także muzyką kameralną, jazzem, nagraniami komercyjnymi i solowymi. Jego mentorami są Arnold Jacobs i Adolph Herseth.
Przed wstąpieniem do CSO, Dale był członkiem Amerykańskiej Orkiestry Symfonicznej Leopolda Stokowskiego i „Symphony of the Air” kierowanej przez Alfreda Wallensteina, a także był pierwszym waltornistą Filharmonii w Kansas City. Występował jako solista z różnymi orkiestrami na całym świecie, m.in. z Filharmonią Berlińską pod dyrekcją Daniela Barenboima. Brał udział w wielu festiwalach takich jak Festiwal Muzyki Kameralnej w Santa Fe, Festiwal Muzyczny w Sarasocie na Florydzie, Festiwal muzyczny Marrowstone w Port Townsend w Stanie Waszyngton, Festiwalu Muzycznym Affinis w Japonii, a także w Festiwalu FAME. Dale współpracował z Europejską Społecznością Orkiestr Młodzieżowych pod kierownictwem Claudio Abbado, dyrygując i nauczając, a także uczestniczył w kilku warsztatach Międzynarodowego Stowarzyszenia Waltornistów, zarówno w USA jak i poza jego granicami. Prowadził klasy mistrzowskie i dawał recitale na całym świecie (w tym także w Polsce w roku 2004). W lipcu 1998 roku występował na Warsztatach Fińskiego Stowarzyszenia Waltornistów. Niedawno prowadził klasy mistrzowskie w Saarbruken w Niemczech.
Jako solista występuje w wielu nagraniach CSO takich jak: Koncert Martina na siedem instrumentów dętych, smyczki i perkusję (dyrygent Martinon), Konzertstuck Schumanna na cztery waltornie (dyrygent Barenboim), Serenada Brittena na tenor, waltornię i smyczki (dyrygent Giulini), a także Koncert na róg nr. 3 Es-dur, Wolfganga Amadeusza Mozarta (dyrygent Abbado). Grał także w zespole z muzykami grającymi na instrumentach dętych blaszanych z Chicago, Philadelphi i Cleveland, oraz nagrał z nimi płytę „The Antiphonal Music of Gabrieli”, która zdobyła nagrodę Grammy. Nagrał dwa koncert Josepha Haydna jak i Michaela Haydna na róg wraz z Orkiestrą Kameralną Franza Liszta w Budapeszcie, a także koncerty na róg Mozarta dla Sony Classics. Nagrania koncertów Mozarta zostały okrzyknięte Nagraniem Roku na Węgrzech, gdzie zdobyły europejską odznakę Hungaraton. Zarówno nagrania koncertów Haydna jak i Mozarta zostały nominowane do nagrody Grammy. Występował z Maestrem Barenboimem i przyjacielem z CSO, a także z dwoma przyjaciółmi z Filharmonii Berlińskiej i nagrał wspólnie z nimi kwintety na fortepian i instrumenty dęte, które także zdobyły nagrodę Grammy. Wspólnie z Danielem Barenboimem i Izaakiem Perlmanem nagrał Trio Waltorniowe Brahmsa dla telewizji i Sony Classical. Nagrał także Koncert na róg nr 1 Ryszarda Straussa, wraz z Danielem Barenboimem i CSO dla wytwórni Teldec. Płyta została wydana jesienią 2000 roku.
Przez 17 lat regularnie występował wraz z zespołem „EARS”, Jazz Wszystkich Epok. W roku 1985 otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Collegu Elmhurst i obecnie jest nauczycielem na Uniwersytecie Roosvelta, gdzie jest profesorem waltorni.
Także jako dyrygent, Dale służył przez 14 lat jako dyrektor muzyczny Orkiestry Symfonicznej Elmhurst. Jego kariera jako dyrygenta obejmuje gościnne występy wraz z Nową Filharmonią Japońską (Tokio), Filharmonią z Luizjany, Szanghajską Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Symfoniczną z Florydy (Tampa), Orkiestrą Miejską Miasta Chicago, Orkiestrą Symfoniczną Uniwersytetu Roosvelta, Orkiestrą Symfoniczną Uniwersytetu Carnegie Mellon w Pithsburgu, Orkiestrą Konserwatorium w Toronto, Północnozachodnią Letnią Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Symfoniczną Santa Cruz, Południową Australijską Orkiestrą Symfoniczną z Perth, Orkiestą Symofinczną Aguascaliente z Meksyku i Filharmonią Osaka ( Japonia) Dyrygował także Orkiestrą Festiwalową z Florencji we Włoszech. W roku 1999 dyrygował Solisti Fiorentini, a we wrześniu tegoż samego roku towarzyszył Maestro Zubinowi Mehta, dyrygując Filharmonią Izraelską.
Dale mieszka w miejscowości Winettka wraz z żoną Alicją, także waltornistką. Razem lubią gotować, zajmować się ogrodem, słuchać muzyki, spacerować wraz z ich ulubieńcem Amosem, a także wybierać się na piesze wędrówki w towarzystwie ich ślicznych dzieci, Maca i Jesse.
źródło: http://www.windsongpress.com
tłumaczenie: Przemysław Siuta